Kancelaria radcy prawnego

Ławiński Paweł 

WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 28 kwietnia 2009 r. sygn. akt P 22/07 (Dz. U. z dnia 6 maja 2009 r.) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Ewa Łętowska - przewodniczący, Stanisław Biernat, Maria Gintowt-Jankowicz - sprawozdawca, Marian Grzybowski, Wojciech Hermeliński, protokolant: Grażyna Szałygo, po rozpoznaniu, z udziałem sądu przedstawiającego pytanie prawne oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2009 r., pytania prawnego Sądu Okręgowego w Gliwicach, czy art. 434 § 3 oraz art. 443 zdanie pierwsze in fine ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.), w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 17, poz. 155, ze zm.), w zakresie, w jakim dopuszczają możliwość orzeczenia na niekorzyść oskarżonego w przypadku zaskarżenia wyroku, wydanego z zastosowaniem art. 387 k.p.k., wyłącznie na korzyść oskarżonego, są zgodne z art. 42 ust. 2 oraz art. 176 ust. 1 Konstytucji, orzeka: 1. Art. 434 § 3 i art. 443 zdanie pierwsze in fine ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) w zakresie, w jakim dopuszczają możliwość orzeczenia na niekorzyść oskarżonego w sytuacji zaskarżenia wyroku, wydanego z zastosowaniem art. 387 k.p.k., wyłącznie na korzyść oskarżonego w oparciu o zarzuty: a)  związane ze skazaniem w trybie art. 387 k.p.k., są zgodne z art. 42 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, b)  nieobjęte porozumieniem zawartym w trybie wskazanym w punkcie 1 lit. a, są niezgodne z art. 42 ust. 2 Konstytucji. 2. Art. 434 § 3 i art. 443 zdanie pierwsze in fine ustawy powołanej w punkcie 1 nie są niezgodne z art. 176 ust. 1 Konstytucji.

ZARZĄDZENIE Nr 122 PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 6 listopada 2007 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Gospodarki (M.P. z dnia 9 listopada 2007 r.) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm. 1) ) zarządza się, co następuje: §   1.  Ministerstwu Gospodarki nadaje się statut, stanowiący załącznik do zarządzenia. §   2.  Traci moc zarządzenie nr 85 Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2007 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Gospodarki (M. P. Nr 54, poz. 613). §   3.  Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. ______ 1)    Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z 2004 r. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 169, poz. 1414 i Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319, Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600. ZAŁĄCZNIK   STATUT MINISTERSTWA GOSPODARKI §   1.  Ministerstwo Gospodarki, zwane dalej "Ministerstwem", zapewnia obsługę Ministra Gospodarki, zwanego dalej "Ministrem", właściwego, na podstawie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki (Dz. U. Nr 131, poz. 909 oraz z 2007 r. Nr 135, poz. 954), do spraw gospodarki. §   2.  W skład Ministerstwa wchodzą Gabinet Polityczny Ministra oraz następujące komórki organizacyjne:   1)   Departament Administrowania Obrotem;   2)   Departament Analiz i Prognoz;   3)   Departament Budżetu i Finansów;   4)   Departament Dywersyfikacji Dostaw Nośników Energii;   5)   Departament Energetyki;   6)   Departament Funduszy Europejskich;   7)   Departament Górnictwa;   8)   Departament Instrumentów Wsparcia;   9)   Departament Jednostek Nadzorowanych i Podległych;...